ne yurdumuz yuvamız kaldı
ne de ışık yanan ocağımız
ne bacı kardeş
ne de sıcak bir ana kucağımız
ateşimiz yoktu
güneşte ısınmış taştı ocağımız
bir isli tencere iki plastik çatal
olan biten kap-kacağımız
bir kazan makarna
yanında iki dilim ekmek
yokluk doyurmaz ki
üç öğün aynı yemek
sorasanız eğer
biz de yaşıyoruz işte
tanımadınız meğer
biz yoğuz bu gidişte
Kayıt Tarihi : 1.2.2013 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!