YETİM GİBİYİM
Düştüğüm girdapta çırpınıp durdum
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Aşkın ataşında yandım kavruldum
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Gel artık nerdesin, nerdesin çık gel
Yaş akar gözümden nehir gibi sel
Dünkü dost bildiğim dostlar bugün el
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Yokluğun ne zormuş hasretin ne zor
Sor Allah aşkına vicdanına sor
Hal bilmez şu gönlüm ateşten bir kor
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
İsmini zikredip yaşadım her an
Olmadı feryadım sesimi duyan
Ve çektiğim çile kullara ayan
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Uyudum gaflette gamsız kaygısız
Kerbela çölünde çıplak ve susuz
Kaç gece bekledim kaç gün uykusuz
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Der ALİM Bu derdim acı bir gerçek
Kaz mezarcı işte kazmayla kürek
Bu cevri cefaya dayanmaz yürek
Kendi öz hanemde yetim gibiyim
Bekir ALİM/Sitemkar Aşık
Bekir AlimKayıt Tarihi : 28.7.2010 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinizin sesini mükemmel yansıtmışsınız
Duygular berrak ve satır geçişleri mükemmel
ve yürek sesi özgürce dizelere dökülmüş,
kutlarım.Mutluluk ve sağlık dileklerimle...
Selam ve saygılar...
....
TÜM YORUMLAR (1)