Yetim duruşlu ben

ömrüm geçiyor.
hangi bahanelere başvursam
kaskatı kesiliyorum.
yangın yerlerine dönüyor
ruhum.
günlerime
güneş vurmuyor.
yetim insanlara benziyor
duruşum.

yorgun düştüm.
binlerce düşünce topladım
kendime.
elim
ayağım
dilim dolanıyor.
ayazlarda kalmış
bedenim.
kırıldı mutluluklarım
toprağa yayıldı
yarınlarım
çaresizim,
çiçek açan kırlardan
habersizim
taşlara başımı çaldım
bir ceviz ağacının dibinde.

Mustafa kaya
01.02.2006 / sarıyer