O bir çocuktu, göğsünden vurulmuştu
Kıvırcık saçları rüzgardan savrulmuştu
ağlıyordu
Yağmur yağıyordu dünyanın başka bir yerinde
Gözyaşlarını da saklamıyordu
Ama görecek kimse yoktu
Bir kuytuda,zifiri karanlıkların içinden
aydınlığa çıkamıyordu
Uzatırken ellerini boşluğa
Bir el bekliyordu , elini tutacak
Yoktu işte yoktu
Yüreğine sarıldı,yaralı yüreğine
Saracak kimsesi yoktu
Bir emperyalist savaşın
Binlerce yetimlerinden biriydi sadece
Kimse görmedi,uçurumdan yuvarlanırken
Anasının kucağına düştüğünü..!!
02-24-2018
Kayıt Tarihi : 24.2.2019 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/24/yetim-cocuk-l.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!