Neden yetim çoçuk gibi büyüdüm ki niye sevmediler..
Kırdılar döktüler hayatım cam kırıklığıyla dolu..
Nereye dönsem canım daha fazla acıyor sanki..
Küçük bir çoçuktum ne yapmış olabilirdi ki..
Sevilmedim hiç saçım okşanmadı üstüm bile örtülmedi geceleri..
Derdim olduğunda neyin var diye sorulmadı...
Hep imrenirdim bir anne yavrusunu sevdiğinde..
Kıskanırdım üzülürdüm beni seven yok diye...
Yorganı kafama kadar çeker sessiz sessiz ağlardım...
Bazen kendime sorardım neden bu kadar gaddarlar diye..
Hep ağladım yıpratıldım ölmeden ölmeyi yaşadım...
Benim çoçukluğumu gençliğimi umutlarımı çaldınız...
İnsanlara olan sevgimi güvenimi duygularımı bitirdiniz...
Beni parçaladınız aynadaki beni tanıyamaz haldeyim...
Kanım çekiliyor yavaş yavaş ölüyorum sanki...
YETİM ÇOCUK
Kayıt Tarihi : 25.3.2024 23:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!