Yetim Cenazesine Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Şu gurbet ellerinde zor şeydir sahipsizlik
İnanın benziyorum yetim cenazesine
Çıkagelirse birgün biri bir vakitsizlik
Bir ağlayanım olur yetim cenazesine
***
Mutluluk çok uzakta kollarım ulaşmıyor
Şu yaban ellerinde gözlerim hep ağlıyor
Yüreğim sele teslim duygularım çağlıyor
Bir umut belki çıkar yetim cenazesine
***
Bir kaç ay dedim ama yıllar geçti aradan
Canımı burda değil sılada al yaradan
Eğer burda ölürsem kefen olsun karadan
Bir gelenim de olmaz yetim cenazesine
***
Her anım binbir azap günlerimse hiç geçmez
Çileli geçer ömrüm gariban yüzüm gülmez
Azapla geçen günün neşesi geri gelmez
Bilirimki gelmezler yetim cenazesine
***
Yaşayan bir ölüyüm cenazeden farkım yok
Ben de neşe aranmaz gam keder ve dertler çok
Sakın birşey söyleme boş laflara karnım tok
Kim gider bir garibin yetim cenazesine
***
Ruhi hiç alışmıyorşu gurbet havasına
Umudu suya düştü bakmıyor arkasına
Hasretlik hançerini vur kalbin ortasına
İsyan etse ne yazar yetim cenazesine
11.06.2009/OLTU