Yetim bırakma Şiiri - Meksen Kılınç

Nasibim kalmadı Beyazdan maviden yana,
Düşsem denizlere, çıksam gökyüzüne,
Kelebek olup uçsam çiçekten çiçeğe,
Çiçekte izlerim kalır, gözümde muradım.
en çok da çiçeğin incinmesinden korkardım…

köz ile tavlanmış hasret bırakıyorum sana bir kırık küp içinde.
Çatlağından sızan suları, eme eme büyütürsün bu sevdayı,
Kitapsız, kalem değmemiş sözleri şiirlere çatarak silah gibi...

Pişmanlık baştan başa bozar beni,dilime düşen eyvah gibi.
bakışların yakar sinemi mazlumun duasında ki ah gibi.
karadan kara bahtım,hep güneşi doğmayan sabah gibi

Ürkek,tedirgin bir uykuda dervişin korktuğu günah gibi
Nasibim kalmadı havadan sudan ekmekten yana
Sana damıtılmış acılar saklıyorum yamalı bohçalar arasında
Dokundukça bir tüyün hafifliğini hissedeceksin ruhunda
Dimdik duracaksın hazan ile tütsülenmiş fırtınalarda
sızladıkça yaraların, sana bilenmiş bir hançerin Keskinliğini duyacaksın hep boğazında...

Bazı şiirler alın yazısıdır hiç silinmez yazıldığında,
Sana efsunlu bir şiir,miras bırakıyorum,
Sakın onları yetim bırakma...
Meksen kılınç
06/07/2022