Yetim Bırakılmışlık Şiiri - Mustafa Sevimli

Ağrıyan yanlarına selam olsun
Selam ağrıyan yanlarına merhem olsun

Kendimi hiç bu kadar
esir hissetmemiştim
zincire vurulan
sanki bedenim değil ruhum
ruhum bedenimin içine hapsolmuş
bedenimi dört duvar haline getiren kim

nerdesin ey inatçı yanım
neden uysallaştın böyle
hangi çirkeflere bıraktın beni
istiyorum ki beni kalemim esir alsın

sevdam nerde
ateşim
suyum
havam
toprağım
cemre düştü önce yüreğime
yüreğim nereye düştü

sabrım
öfkem
duygusallığım
nerdesiniz
gökte puslu bir ay var
bulutlar sarmalamış
boğuyorlar sanki ayı
ne kadar da benziyoruz birbirimize
ne kadar da bulanığız ikimiz de
yavaş yavaş kayboluyor
beni bırakıp nereye gidiyorsun ey ay

umutlarım
hayallerim
hangi perişanlığa terkettiniz beni
gece soğuk ürkütücü sessiz
dolunay var iki gece sonra
nerdesiniz ey dolunaya ayarlı yanlarım

hasretlerim
acılarım
beklemelerim
hangi diyarlara akın ettiniz böyle
neden beni tel örgüyle
burun buruna bıraktınız

ey bir zamanlar
dağlar gibi sükutum
hangi çığlıklara terkettin beni
ay da yok oldu

ey mahremliğim
peki sana ne demeli
niçin beni çırılçıplak bıraktın ortalıkta

siz ey dağılmış yanlarım
ben size ne yaptım böyle
niçin unuttunuz beni
gelin sarıp sarmalayın beni
yoğurun beni yeni bir hamur ile
yoğurun beni yeni baştan

gözyaşım
suyunu eksin etme hamurumdan
dolunay gelecek iki gün sonra
dolunayın ışığında yoğurun beni
bir dolunay vakti
doğayım ben yeniden

ve sen
ey mum ışığım
ey sevgilim
ey canım ciğerim
zaten bir tek
sen terketmedin beni
2006