Yetimim yüzüm gülmez
Düşerim tutanım olmaz
Aşığım canan bilmez
Çünkü, yetimim yüzüm gülmez
Ağlarım, daim ağlarım
Yarsizliğe, kimsesizliğe, hain kadere
Söylerim yanarak anlayan olmaz
Çünkü, yetimim yüzüm gülmez
Alevlenir içim, yanardağ gibi
Yaparım iyilik her mümin gibi
Ezmem karıncayı “yazıktır” deyi
Fakat felek vurur, yetimim çünkü
Vur! ... hain felek vur! ...
Sıra şimdilik sende...
Bilinmez, belki hep “galip” gelirsin
Çünkü yetimim yüzüm gülmez....1967
Kayıt Tarihi : 22.6.2004 11:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nusret Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/22/yetim-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!