Yetim-1-* Şiiri - Bayram Tunca

Hem yetim hem de öksüzüm
Hem açım, hem de susuzum
Kaç gecedir hep uykusuzum
Hem anasız, hem babasızım

Hem öksüz, hem de yetimim
Ben de O’nun bir ümmetiyim
Şefaatine nail olmaktır niyetim
Umarım şefaat edecek Nebi’m

Bitmedi bitmez içimdeki sızım
Ne baharım belli ne de yazım
Tâ ezelden yazılmış alın yazım
İnleyen bir neydir gönül sazım

Bizleri en iyi bilir Peygamberimiz
O da bizim gibi yetimdi Nebi’miz
O’dur bizim rehberimiz/önderimiz
Bizler aynı kümenin elemanlarıyız

Ahret günü yetimler ayrılsın dendiğinde
Umarım ki Nebi’miz de olacaktır bizimle
Velev ki olmasa dahi, yetimlik nedeniyle
Şefaat edeceğini ümit ederim yetimlere

Olamadık hem de olamazdık O’nun gibi
O yaşadı Nebi gibi, biz yaşadık deli gibi
Ama olmaya çalıştık hep O’nun yolunda
İnşallah, şefaatine nail oluruz sonunda

Yetimliğime, dünya adına az üzülsem de
Ahret adına, şefaati ümidiyle sevinçliyim
Hem de masum yetim çocuğun sevinciyle
Bu aşk şevk ve ümitle O’nun yolundayım

20.11.2000-16.20