Hüner değil, artık şiir yazmak
Suskunluğa büründü, şair
Yazmak denince
Aşk gelir ya, akla
Şiir değil artık, aşka dair
Yazmak öylesine
Karalamak, beyaz sayfayı
Harf denizinde kaybolmak
Silgi kıyılarına sınır çizmek
Bol keseden atmak yakışmaz
Şair’e
Kelimeler birer dürtü
Anlam kazanma uğraşında
Mısralar
Her şey şairde bitiyor
Yazmasa ısrarla aşkı
Çıkarıp atsa sırtından
İdeoloji gömleğini
Bir şu
İnatla ‘ sen’ demese
Artık anlıyor herkes
O, kim’sen’i
Uzayıp, gidiyor ya
O ‘sen’ler
İşte O ‘sen’lerin barındırdığı
‘Sen’ hangisisin
Yetersiz kalır mısralar
‘Sen’leri anlatmaya
Ve ‘sen’deki sırları
Ve de asırları
İşte bu yüzden vardır, şair
Koca ömrü
Tüm yaşanmışlıkları
Kargaşaları
Korkuları
Endişeleri
Sevinçleri
Umutları
Ve mutlulukları
‘Sen’e sığdırmak için
Yetersiz kalır kalem
Yaz, yaz bitmez
Ömür törpüsü gibidir
Mısra yolculuğu
Ama ne yolculuk
Ne aşk dinler, ne laf
Dümdüz eder
Dağı, bayırı
Şair işte
Her şeyi kolay sanır
Kim çözmüş ki bugüne dek şairi
Aklından ne geçer, bilinmez
Kalem şikâyet ede dursun
Onun suçu da değil, bu
Yakalanmış bir kere
Şairin insafsız parmaklarına
Ne kalemin takati kaldı
Ne de uzun dizelerin
Yetersiz kalıyor, artık
Kalemin mısraları
Ve şairin ısrarları
18 11 2018
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 7.4.2022 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!