Yetermiş Şiiri - Esat Anık

Hayatın anlamı nedir denirse,
Sevip koklamaya bir gül yetermiş.
Düşünce bir gönül eleme, derde;
Çekip çıkarmaya bir el yetermiş.

İlkbahar giderken getirir yazı,
Sevdiğin güzelse çekilir nazı.
Akordu bozulmuş çatlak bir sazı,
Ustası çalınca bir tel yetermiş.

Gülşene gül olup karışmak için,
Zamana yetişip yarışmak için,
Eğer dargın isen barışmak için;
Gönülden söylenen bir gel yetermiş.

Zamanla bağbanın geçermiş çağı,
Nerede kim bilir bahçesi, bağı?
Zirvesi bulutta koca bir dağı,
Alıp gitmesine bir sel yetermiş.

Esat ANIK