Dağlarda gezerken gizemi çeker seni dağların
Hep kendince gelişmiş o bakir yerlerin bağların
Bazen kendimi alamam bu sessizliğe ağlarım
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Çünkü o dağların kıvrımında, ne gelecek bilinmez
Öyle kahpe bir oyunki, asla gözle görünmez
Yürürüz biz dağ dere tepe demeden kimse, üşenmez
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Bir anda karanlıkta, bir bomba kesti solumu
Zalim bir şarapnel parsası, kopardı sol kolumu
Zaten ortalık karanlık, bulamadım yolumu
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Ben uğraşırken kendimle tutarken kolumun yasını
Arkadaşım parçalanmış soluyor ölümü en hasını
Dudaklar kıpırdıyor eğildim kulak verdim okuyor duasını
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Bu gece ne zaman bitecek, bu sis ne zaman kalkacak
Çünkü bizden başka yoktur, bizlere bakacak
Eminim ki her tarafa yayılmış, baş kol ve bacak
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Bizi bu hale getiren, yanlış bir istihbarat mı, yoksa zafiyet mi?
Yoksa uşaklığa alışmış o alçaklardan kalan keyfiyet mi?
Yoksa yanlış seçtiğimiz dostlar için, ödediğimiz bir diyet mi?
Ama yinede kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun.
Ankara–19.03.2012
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 26.3.2012 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!