Üzülme sen…
Varsın aynı karede göstermesin bizi bu fotoğraf…
Aynı anda görmeyelim ikimizi…
Varsın biletlerimiz yan, yana kesilemesin..
Varsın aynı koltukta okuduğumuz kitap Yarım kalsın…
Denizin mavisi haince renk değiştirsin…
Güneş sensizliğin acısını benden çıkarsın…!
Dayanırım tek başıma…
Yeter ki. üzülme sen...
Varsın her sabah öpücüğün yerine…
Cep telefonuma alarm niyetine kaydettiğim sesin uyandırsın beni...!
İçimden hasrettin taşsın;
Gözlerimde takatim bile kalmasın dayanırım!
Körebe oynamayı çok severdik tek başıma oynarım artık…
Senin yerine ben saklanırım, beni bulurum sen üzülme …
Çok acıksam hasretini tuza banar yutarım dirhem üzülmem inan..!
Özlemlerinin tokluğu ile uyurum geceleri…
Yeter ki...
Üzülme sen....
Adını yazdığım yastığıma sarılabilirim sana sarılır gibi…
Dudağına ve yanağına dokunan yorgana sokulurum…
Seni düşünerek kaparım gözlerimi…
Sabah uyandığımda Yanımdasın sayarım seni...
Doğum günümde senin adına tebrik edebilirim kendimi…
Bir öpücük almış sayarım sol yanağımdan …
Yeter ki...
Üzülme sen…
Karanlıklar
19-02- 2001
----
Kayıt Tarihi : 5.8.2009 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!