Yeterki Sen Mutlu Ol Diye

Köpekler gibi, prangalar boynumda,
Kalsam da soğuk, karanlık sokaklarda,
Gidene gitme demem, kalana kal da demem,
Güle güle der, çeker giderim ta uzaklara…
Asla, asla gölgeler düşürmem,
Yaşanmış, yaşanmamış güzelim sevdalara…

Biliyorum… Biliyorum unutamam, hiçbir zaman seni;
Bomboş olacak odalarım, “sensiz bizim sokaklar”
Ben yine köşe başında,
Çılgınca, yağan yağmurlar altında,
Hatıralar, hatıralar canlanacak,
Islatacak gözyaşlarım gibi…
Ve son bir vedam olacak,
Hüzünlü bakışlara…

Biliyorum, biliyorum içimi acıtacak;
Düşmem, düşmem artık o tuzaklara,
Ve çekip gideceğim ta uzaklara,
Yeter ki sen, mutlu ol, sen mutlu ol diye…