Oburluktan ölür mü insan
Güldürmeyin
Anlımdan vurun
Ah dersem namerdim
Yeter ki
Kara Afrika’da
Kara gözlü çocukları
Açlıktan öldürmeyin.
Sapan taşıyla ölür mü insan
Güldürmeyin
Sırtımdan vurun
Ah dersem alçağım
Yeter ki Filistin’de
Mavi gözlü çocukları
Tanklarla öldürmeyin.
Soğuktan ölür mü insan
Güldürmeyin
Şah damarımı kesin
Kanım akarsa şerefsizim
Yeter ki
Çeçenistan’da
Şamil’in balalarını
Dağlarda öldürmeyin.
Sevgiden ölür mü insan
Bana bir şey anlatmayın
Kurşuna dizin köşe başlarında
Suçluyum derim aldırmam
Yeter ki
Yeryüzünde
Yusuf yüzlü çocukları
Ne olur ağlatmayın
Ereğli, 13 Kasım 2008
Yüksel Erentürk YılmazKayıt Tarihi : 15.11.2008 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Erentürk Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/15/yeterki-aglamasin-cocuklar.jpg)
Çocukların, bu dünyada en güzel ve mutlu bir şekilde yaşamaya hakları var... Yüreklere sevgi ve şefkât tohumunu dökebilsek de, çocuklar pay alsa bundan... Duyarlı yüreğe tebrikler... Tam puan. Hâlenur Kor
TÜM YORUMLAR (1)