İnsanın elini kolunu bağla
Aklına pranga vurma yeterki
Uyumlu olsanda yaşanan çağla
Sapıklık yoluna varma yeterki.
Bigi sahipleri hükmünü koyar
O hükümle verir dünyaya ayar
Eli mahkum olan mecburen uyar
İnat edip ruhun yorma yeterki.
Alem ulaşırken aya ve marsa
İleri mi gider? Yerinde dursa
Çalışıp çabala imkanın var sa
Ellerin böğründe durma yeterki.
Her şeye bir çare bulurken alem
Sen boşa tartışıp eylersin kelam
Hoş görüp insanı verince selam
Hakkın evi kalbi kırma yeterki.
Ezelden ebede akıyor zaman
Zaman, gafillere verir mi aman?
Bu akılda kalsak halimiz duman
Durmuşoğlu hali sorma yeterki.
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 09:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/21/yeterki-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!