Bu sokaktan her akşam üzeri geçerdi
Elleri diken gözleri panzer gibi,bir sağa bir sola düşerdi
İşte ben o akşam gördüm gelmediğini
Kıyametin alameti belkide bu idi
Ben gördüm görmediği kırık kaldırım taşını
Ben tükürdüm mazgala
Ve ben taradım gözlerimle duvardaki kirli yazıları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gerçekten çok güzel bir şiir okudum, yüreğinize ve kaleminize sağlık...
Belki sizi baymıştır bu kalıplaşmış sözler, size katılmamak ne mümkün...
Ne anladıklarını neden hiç yazmazlar hiç anlamam doğrusu!
Bazen bende yaparım bu anlayamadığım şeyi her nedense!
Acaba gerçekten şiiri okumadığımız veya anlayamadığımız için mi? yaparız, bunu anlayabilmiş değilim doğrusu...
Ama çok güzel bezemişsiniz sözlerinizi,
İyi anlatmışsınız, anlatmak istediğinizi kutlarım.
' Her akşamdan başka bu akşam '
Sevgi ve saygılarımla
Adnan Bilgiç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta