Yeterince... Şiiri - Arif Emrah Toyoğlu

öylece saydam bakakaldım düşüşüne
elimden tazecik...
kalakaldım
yüzüne dokunduğum anım sancımdı
ellerimin tirek hali belkide yavaş
sakın gitme, dudaklarım
sonra başımı başından gövdene, uzun
içimden söylenmeli miyim
yada susmalı mıyım bundan sonra
yani dinlesem sadece
sesine ses değecek olursa, sakın
kaydırmalı mıyım yoksa saçlarında
dudaklarını sonkez ben.....
ya sahiden gidersen
bu halin çok sıradan
toparlanmalısın
gözlerine dönen kan
gözlerime dönüşen kapakların
kapaklanmalı mıyım yüzüm yüzünde
ne olur desem, olacak mı
ya başını döndürsen
yaşlı gözükeceksin sonra
böyle gitme
böylece gitmemelisin
şimdi kavga mı etmeliyiz
sana bağırmalı mıyım, sus
hani kapıyı sen kitlemiştin, saçma
dur bir dakika
şimdi sensin değil mi
neden ıslak değil yanakların
hiç biryerin neden acımıyor
hadi sızlan
hadi beni kaygılandır
neden şimdi öylece duruyorsun
beni üzmemek için mi yoksa
ağlarsan güleceğim söz
bir yaş aksın gözünden yeter
yani şimdi sen
şimdi sen, sen
yani burada
yani tam burada
sen, burada yanımda
sen karşımda
sen, sen...............