Yeter Sevdiğim Şiiri - Kemal Doğanay

Gül yüzlü cemalin göstersen bana
Hüsn-i zan etmezdim inan ki sana
İnsan kıyar mıydı bu güzel cana,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Çeşmenin başında otursam kalsam
Gelecek mi diye haberler salsam
Bir defacık olsun selamın alsam,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Kara koyun dağda yavruyla gezer
Seni seven Aşık canından bezer
Avcı bile senden çok hile sezer,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Kaç kere gizlice baktım yüzüne
Her zaman inandım senin sözüne
Hayranım gönülden ela gözüne,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Hakkın huzurunda elim bağlarım
Aklıma geldikçe sana ağlarım
Geldi de geçiyor gençlik çağlarım,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

Deveci Dağı’nda kara hasretim
Zile Ovası’nda kalmışım yetim
Yoluna kurbandır kemiğim etim,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!

DOĞANAY’ım kalem başka yazıyor
Bende ki sevdaya herkes kızıyor
Neden sevdiklerim mezar kazıyor,
Çektiğim bu hasret yeter Sevdiğim!