Yeter Olsun Şiiri - Aslı Demirel

Anlamadın

Kalemimin ucunu çığırtkan yapıp
Neler haykırdım
Her adımımda
Duvarları öptü sırtım

Seneler acımasız oldu sevgine
Liğme liğme dağıttın
Bir yudum bırakmadın gönlüme
İnsanım ben de
Bir sürü çizgi oluştu yüzümde

Önemsiz

Ama
Yüreğimde
Görmediğin cizgiler
Göremezsin
Yürek gözü neymiş bilemezsin

Zormuş

Bu savaşta yenildim
Her zorluğa göğüs gerdim de
Yeter olsun sevgisizliğin

Bir sen geçtin
Hayat aynasının karşısına
Bir ben
Bakamadık beraber

Biz

Çoktan kaçtı yakalayamadık
Mutsuzluğu da gönüllü sahiplendim
Gülümsemeyi başaramadık

Yine sana olan sevgimle
Yine sana kıyamadığımdan
Bari sen mutlu ol dedim

Son

İsteğine de uyuyor bedenim
Hadi özgürsün
Hatta özümde özlediğim sözümsün

Hata

Demiştin haykırırcasına
Çınlıyor sesin kulaklarımda
Koca sevgiyi yerle bir ettin
Belki başarıdır bu da

Şimdi

Bilmediklerini bile bile
Yüreğimde durdum
Bir elimde kurumuşluğum
Bir elimde umudum

Gidiyorum...

(09 05 2007)