Sönmeden gözümün feri
Can boğaza dayanmadan
Soğumadan beden, deri
Usanmadın aldanmaktan
Yeter nefsim yorma beni
Dön Rabbime et tevbeni
Gel beraber ağlayalım
Hakka duâ yollayalım
Seher vakti çağlayalım
Rabbi hoşnut eyleyelim
Yeter nefsim yorma beni..
Kayıt Tarihi : 5.2.2020 06:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nefisle mücadele.
İnsanoğlunun en büyük cihâdı, nefsine hâkim olabilmesidir. Bunun içinse tahkik-i imân, tefekkûr ve ibâdet çok mûhimdir.
Râbbim hâk yolundan ayırmasın.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (4)