Yeter artık! yeter miracsızlığım.
yeter nefsim bırak artık, Rahmana aşığım.
Her gün çağırdı buluşma anına, gel dedi aşığım.
hasretine dem, kul
bırakmadı yuvesvis, geleyim miracına.
Bütün haşmetiyle süslendi, Dünya
Maşuğun benim dedi,
meyvalarım, gülzarın,arzım sana bahçe.
Ölümmü taaa uzaklarda,
bırak kuruntuları, meşk edelim bırak.
kalbim, Dünyalıktan uzak Ya Hay, diyor
Beynim dehlizlerde, her yerde seni arıyor,
sıtmayı Nafi-a tutulmuş Raşid maşuğum diyor.
melüküt haykırıyor, eğ başını,
var miraca, maşuğun seni bekliyor.
Bir niyetmiş uzaklığın,
dilim perde olmuş niyetsizlikte,
niyet ettim maşuğun miracına.
Allahu ekber.
Kayıt Tarihi : 28.12.2011 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)