Yokluğunun,
Dayanılmaz
Fırtınası,
Delik deşik eder
Duygularımı.
Zaman
Güler halime.
Yalnızlığın;
Emsalsiz zaferi var
Üzerimde.
Bu kıyılarda
Eller cepte gezen
Ben miyim.
Her gördüğüm,
Çaresizliğin
Asık siması.
Tek korkum
Bu anlamsız yaşamaktan.
Toprak olayım,
Böcek olayım.
Karınca olayım.
Yeter ki
Kurtulayım bu aşkdan...
Kayıt Tarihi : 20.2.2010 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
11.11.2001 tarihindeki, feryadı figanım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!