Yeter ki Kendine Yalnız Olmasın İnsan

Caddelerini bir başıma dolaştığım şehir,
Yapraklarına sığındığım ulu çınar,
Ceviz ağacı,
Gelincik,
Ve papatyalar...
Şiirlerime sığdıramadığım gece,
Geceye sinmiş sigaramın kokusu,
Penceremde ışıldayan yıldızlar ve Ay!
Ve sazımın kopan bam teli,
Yüreğimde sevdalar...
Elimi uzatsam saçlarına,
Başımı kaldırsam,
Gözlerine dokunacağım sevdiğim...
Bu şehirde yalnız değilim.

Yeter ki,
Kendine yalnız olmasın insan.
Hiç bir yerde,
Hiç bir zaman.

Temmuz.2002 - TİRE