Yeter Ki Hep Benim Ol

Ben, çölde serap mı görüyorum?
Sen bir serap, ben çölde susuz kalmış.
Hayatıma, ansızın girip çıktığın gibi,
Bir kaybolup, bir çıkıyorsun.

Bak! Yine ansızın kayboldun.
Dur! Kaybolma ne olur.
Dudaklarım kurumuş, içim yanmış.
Sanki, senin umurunda mı?

Serap misali, bir daha çıkarsan,
Yanına yaklaşabilirsem,
Yanan içimi söndür.
Sonrada, karda çıkan kardelen ol.

Yalnızca, benim ol.
Morunla, alınla seraplarımı süsle.
Her şeyine razıyım.
Yeter ki, yalnızca bana görün...