Yeter ki Gel Şiiri - Kerim Baydak

Şu dertlerimi dindirecek sensin, yeğane derman.
Bekliyor yüreğim, kalbim, ruhum, gelmiyor ferman.
Kaçmak istiyorum ama; uçurumlar veriyor son.
Zayıf ayaklarıma takılmış prangalar, vermiyor aman.
Bir türlü gelemiyorum kendime, her an seninle uğraş.
Her dakika, har an, senin için veriyorum savaş.
İşkence olmuş geceler, ömrüm azalıyor yavaş yavaş.

Elbette ki çektiklerimin sebebi sensin aşkımın.
Izdıraplarla geçen gecemin, günlerimin, hayallerimin.
Ulaşmak istediğim, fani dünyanın güdülen gayesi.
Ancak sana ulaşabilirsem, çözülür hayatımın bilmecesi.
Bekliyorum, son nefesimde de olsa ümitvarım üzüm gözlüm.
Üzülmüyorum giden ömrüme, yeterki gel kömür gözlüm.
Kaçmak ya da varmak istediğim tüm yollar sana, gülüm.

2006-Adıyaman