Yeter ki Gel Şiiri - Döndü Dülger

Bir gelsen!
Çerçevede eksik parça yerini alsa.
Sesin, nefesin, kokun odamı doldursa,
Hasretin dili tutulup, sabır kazansa.
Gelişinle yarım kalan ne varsa bir bir tamamlansa.

Bir gelsen!
Dile esir kalan cümlelerim pınar gibi aksa,
Gidişinle kırılan kalemim yeniden yazmaya başlasa.
Sevdamız sihirli bir el değmiş gibi
Gelişinle yeniden mısralara büyük harflerle kazınsa.

Bir gelsen!
Bütün kurulan isyan sözcükleri utansa,
Dönüp bakmam dediğim beylik laflar buhar olsa,
İç sesim yanılmış olsa, ümidin boynu bükük kalmasa,
Gelişinle ben utansam söylediklerimden yüzüm kızarsa.

Bir gelsen!
Sevdamıza atılmış kördüğümler birer birer çözülse,
Ayrılık ağacından yapraklar tek tek dökülse,
Suskun şarkılarımız yeniden seslenip,
Gelişinle yakılan hayaller tek tek etrafımızda dönse,
Sen yeter ki gel!...
Bu aşkın vuslatı alnıma, günahı bana kalsın....