Yeter ki Gel Şiiri - Muhammed Okay

Feryadı isyanımın duy sesini,
Çık gel ardına sığındığın
Yıkılmaz mahfuz surlarından.
Bana göç et
Bana iltica et.
Gel,
İstersen kutsal bir dua gibi
Göğsünde taşı,
Nimet bilip
Baş üstünde tut beni.
İstersen gözüne fer,
Sessizliğe müntesip diline kelam
Dudağına abı hayat
diye değdir beni.
İstersen de dök benzini üstüme,
Etrafıma yığ çıraları,
Tutuştur kavları
Yak beni.
Tutuşan dizelerim gibi
Tutuşan damarlarımdaki
nikotine bulanmış kanım gibi
Tutuşsun saçlarım
Ayaklarım,ellerim.
Tutuşsun evim,semtim
Şehrim.
Yokluğunda her saniye yanmışken
Bir yangın da varlığında olsun
Yeter ki sen gel.