Yeter ki Gel Şiiri - Fazilet Özcan

Düşünüyorum seni
Düşündükçe seni
Güneş doğuyor
Doğuyorum yeniden
Bilmediğim bir diyar
Çekiyor beni kendine

Düş sanıyorum
Ay gökyüzünde
Belirene kadar

Ay ışığı vuruyor torosların zirvesine
Denizlere doğru yol alıyor
Ve sen bende kalıyorsun

Ve sen bende kalıyorsun
Sonsuza kadar
Gitme yar sakın gitme
Bırak esen rüzgarlar gitsin
Balıkçılar açılsın denize
Gitmesi gereken herşey gitsin
Sen gitme yar
Gel denizdeki hırçın dalgalar gibi gel
Yeter ki gel
Fazilet özcan