Yeter ki Ermeyi Bil... Şiiri - Mehmet Şahan

Gönül davet alınca deme asla gelemem,
Kapı mutlak açılır, yeter ki vurmayı bil…
Nasıl olur vuslatı? Zamanını bilemem,
Aşk Badesi içilir, yeter ki durmayı bil…

Kul olduğun hatırla edebince, arınca;
Sür yüzünü bin kere dergâhına varınca!
Doğumunu beklerken yeraltında karınca,
Karanlıkta seçilir, yeter ki görmeyi bil…

Akıl ermez, sır ermez kalbindeki ağrına;
Kılıç kesmez, top girmez özündeki bağrına!
Yaratan’ın kelâmı, sözündeki uğruna;
Her an serden geçilir, yeter ki vermeyi bil…

Şahan der ki Allah’ım her şey senin zatında,
Kadir-i Mutlak’sın sen, zahirin de batında…
Bedenler toprak, ruhlar meleklerin katında,
Orda kefen biçilir, yeter ki ermeyi bil…