Yeter ki Çağır Beni Şiiri - Selva Durmaz ...

Gökten rahmet boşalır her yer melekle dolar
Engeller birbir kalkar açılır bütün yollar
Kainatın Sultanı öteden selam yollar
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

İçimde bir sızı var gelebilsem yanına
Konuşsam dertli dertli döksem içimi Sana
Desem canım Efendim vurdu bizi de dünya
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

Ağlamıştın Efendim Bâki kabristanında
Kardeşlerim demiştin değerliydik yanında
Güller dermiştin bize o gülistan canında
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

Bilirim yanar için ümmetinin haline
Ümmet derde boyandı bakmazlar ahvaline
Ezilir dört bir yanda yanar istikbaline
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

Bölündü parçalandı içler acısı durum
Eller kollar da bağlı kimse yapamaz yorum
Dünya coğrafyasında müminler oldu mazlum
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

Gözlerden akar yaşlar bîçare müslümanlar
Âhirzaman ümmeti akıtıyor al kanlar
Dünyaya hâkim idi müminler bir zamanlar
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni

Varsam şimdi yanına ağlasam yana yana
Sığınsam mescidine baksam özlemle sana
Dua etsem yanında ağlama desen bana
Koşa koşa gelirim yeter ki çağır beni