Yeter ki Allah De Şiiri - Hanifi Kara

YETER Kİ ALLAH DE

En lânetli kapı nefis kapısı
Her insan perişan, onun elinden.
Herkesin çektiği daha ziyâde
Ya elinden, ya dilinden, belinden.

Soramadım ashabını, âlini
Gezer durur ayağında nâlini
Düşen bilir âşıkların hâlini
Düşmeyen anlamaz onun dilinden

Kör nefse uyup da çıkarma olay
O ister ki her an, çektirsin halay
Yeter ki Allah de; gerisi kolay
Rabbim vazgeçer mi kendi kulundan?

Olan hatırlar mâzide kalsa
“Ümmetim” dese de gönlümü alsa
Kulağım çınlasa bir selâm salsa
Haber gelse nazlı yârin ilinden.

Aşkı ile kalsam nefes nefese
Herkes kulak assa o güzel sese
Güneyden, kuzeye bir rüzgâr esse
Ben Sen'i bilirim esen yelinden...

26/06/’16
Hanifi KARA