Yeter ki Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Şimdi
Çok eski masallardan
bir tebessüm dök avuçlarıma
Pılını pırtısını toplasın üşümüşlüğüm
Sıcaklığına koy beni
Düşlerin

Şimdi
En mahrem sırlardan
bir günah getir bana
İliklerime kadar titretsin bedenimi korku
Yokluğuna say beni
Hislerin

Şimdi
En karanlık geceden
bir yıldız kopar sabahıma
Yüzünü ay kıskansın sevdiğimin
Güzelliğinden al beni
Güllerin

Şimdi
En uzak çöllerden
bir tutam kum topla saksılarıma
Mevsimini getirsin kaktüsler
imkansızlığına
Sensizliğin

Sonra sen gel
Hiç gitmemiş gibi gel
Beni hiç bilmemiş gibi
Sokağımdan geç
pencereme bak
Köşedeki bakkala uğra
Bildik tanıdık herkese selam ver
Kimi istersen özle
Kimi istersen sev

Yeter ki ölme