Tutsağın olayım, alsınlar özgürlüğümü elimden!
Yeter ki tebessümün eksik olmasın yüzünden!
Uçurtsunlar murad güvercinimi elimden!
Yeter ki seni seviyorum cümlesi daim çıksın dilinden!
Prangalar vursunlar ayaklarıma!
Yeter ki hazan girmesin sen kokan bağlarıma!
Sevda tabancasıyla sıksınlar kurşunları bağrıma!
Yeter ki aşkin çöllerinde beni yari yolda koyma!
Dağlasınlar senden başkasına bakarsam gözlerimi!
Yeter ki sevdalı bakışlarını esirgeme benden!
Kırsınlar sevdan değnekleriyle kollarımı!
Yeter ki ayrılmasın sana meftun olan gönlüm senden!
Söndürmesinler aşkın ile cayır cayır yanarken!
Yeter ki sen seyret beni aşk dolu gözler ilen!
Dermesinler sevda bahçemdeki rengarenk gülleri!
Yeter ki eksik olmasın o narin gölgen tek başıma kalırken!
Atsınlar beni sevda uçurumlarının en aşağılarına!
Yeter ki gönül verme benden başkalarına!
Kudret kalemini çeksin o yar kaşlarına!
Yeter ki sormasın o yar beni sevdanın gurbet kuşlarına!
Vursunlar sevda hançeriyle sinemin en güzel yerinden!
Yeter ki versin o yar kendi eliyle zehirli aşk şerbetini serinden!
Gitsin o yardan başka herkes gözlerimin ferinden!
Yeter ki çıkmasın o sevgili yar ne gündüz ne de gece düşlerimden
19-21/08/2005
Kayıt Tarihi : 6.2.2012 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!