Rüzgarların gölgesinde savrulurken ağlayanlar,
Zamanın pusularında duyar,inledikçe şahikalar.
Bülbüllere taht olur,dikenli güllerdeki yapraklar.
Açan güller dallarda solar,yeter ki bahar olsun.
Gönül körfezine sığınan çilelerdir,çekilen acılar.
Hep fırtına sonrasını bekler,yakomozlu dalgalar.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta