Yeter ki… Şiiri - Hamza Çobanoğlu

Gölgemdendir bu kaçış
Sessizliğin ortasında sensizliğin kucağında.
Uçurumlardan süzülürken rüyalarım,
Arkasından hep bakakaldım hulyaların.
Teslimiyetten öte,
Sonsuz acılara gebe sensiz hayatım.
Gölgemdendir bu kaçış,
Üstüne basıp, ezip geçtiğim benliğim;
Güneşsiz günlere, mehtapsız gecelere, kokusuz güllere döndü.
Serin bir yaz akşamında soluksuz kaldım,
Yandım ey dilber; sensizliğe kanamadım.
Sevdim seni derya gözlüm,
Sevdim seni çiçek yüzlüm.
Gölgesiz ruhum senin,
Al senin olsun…
Yeter ki terk etme,
Yeter ki beni bana rezil etme…