Yeter ki Şiiri - Ercan Keskin

Sırası mı şimdi yol yordam değiştirmenin
Yanlış yola girmek var başka bahara bırak
Şiirin ortasına korkusuzca dal gitsin
Bak bir bir terk ettiler seni dost bildiklerin

Ee...dostlukların da haklı beklentisi var
Yaşamdan el eteğini çekmiş öyle durursan
Meselenin özünü anlamadan yorumlar
İzansız kötünün de kötüsü yargılarsan
Sırça kırıldı artık düzeltmek neye yarar

Hele yanlış anlama tehlikesi vardıysa
Belirsizliklerle dolu takıntı sarmalıysa
Ön kabul ne edersen de kaya gibi sağlamsa
Tuz buz etsen engeli zerresi göze batar

Can yeleğidir Şair başın dara düşende
Seni en iyi anlar derde giriftar olsan
Benzer davranış ve de benzer özelliklerde
Dostum diye diye dost kapısını çalsan

Bakışın duruşun ki ele verir kendini
Sözcüklerle aşina öyle hatır sorsan
Sel olur kabına sığmaz aşar bendini
İnciler dizilir kalemi eline alsan

Şiirin ortasına korkusuzca dal gitsin
Sen onu ararken o seni bulur İnan ki
Bir girizgahın olsun hüzünlü bir ney sesin
En içten duygularla samimi ol yeter ki