22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Çaresiz inlerken kırık kalpler
Yuvarlandı yerler ve gökler
Yanık ruhlar yağdırdı bulutlar
Yalnızlık çığlarıydı göçen umutlar;
Böyle kıyamet günde bile
Kalbim seninle pek güvende
Güneşi söndürseler yalnızlık ayazında
Huzur içinde ısınırım ben senin yanında…
Derimi yüzüp giysin feleğin laneti
Azrail gelsin elinde ecel şerbeti
Hiç önemli değil,
Yeter ki elimden tutsun elin
Yeter ki kalbin kalbime değsin...
Kayıt Tarihi : 26.8.2015 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeter ki gözlerinden vurulsun kalbim...
Muharrem Soyek
çok etkili bir final olmuş, tebrikler...
Teşekkür ederim.
Böylesi bir duyguya da böyle bir final yakışır zaten...
Kaleminize sağlık ..., kutluyorum...
Teşekkürler.
Her yan yalnızlık ayazında
Güveni sevgiye sarmak gibi
Kuş yuvası kanat altında
-----Muharrem hocam duyguların final dörtlüğüne kadar yürüdüğü şiirinizi beğeniyle okudum kutlarım saygılar sunarım .
Beğeniyle okumanız beni onurlandırdı. Teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (3)