Yeter(Gülce/Buluşma) Şiiri - Ozan Efe

hiç unutur muyum
yitirsem bile kendimi
gökyüzüne bakıp
silebilir miyim yazgımı

bir elimde alında al
narin ve de kibar
esen yelde titrer durur
nazlıcık
bir elimde dere boyunda
topladığım yarpuz demeti
incecik yaprakları ve kokusu
ve de keskin

gözlerinde gözlerim
kara iki boncuk
soluğum taşırmadan
gözüm yaşarmadan

gel
canım
kokunda
bulduğum öz
fesleğen koksun
bulunduğum oda
denizlim festikanım
yer etsin benliğimize
sarıldığım sarmaladığım
gül yüzünde güller uçuşsun
bağlama telinde ezgim çınlasın

canımda can olasın
yüreğime dolasın
başkasını istemem
hep öylece kalasın

alıştırdınız böyle
yokluğunuzda öyle
başkasını istemem
olduğu gibi söyle

baba dediniz ya bu bana yeter

2006104denizli