Yeter Gönül Şiiri - Yusuf Kılıç 4

Yeter artık gönül çektirdiklerin
Doluya sığmadın, aza sığmadın
Haz aldın boynumu bükük görmekten
Kedere sığmadın, naza sığmadın

Yıprattın benimi hep boşa sebep
Geçmedi hiddetin, kalmadı edep
Hata ettim sana boyun eğerek
Erkâna sığmadın, ize sığmadın

izine duşeli gülmedi yüzüm
Eskidi ömrümde, bitmedi hüznüm
Olura yok dedin, olmaza bizim
Doğruya sığmadın, söze sığmadın

Olmazlara gark eyledin ömrümü
Bilsemki yolu var, alsam gönlünü
Ziyana gitmeden kalan ömrümü
Ateşe sığmadın, köze sığmadın

Gözümü bağladın sendeki hoşa
Yolumu çıkardın yolun almışa
Virana tünemiş sefil baykuşa
Bahara sığmadın, güze sığmadın

Zaman geldi varlığıma hükmettin
Ben kahroldum, darlığıma şükrettin
Derviş ettin, ozan ettin, saz ettin
Mızraba sığmadın, tele sığmadın

Anlamazsın bir an olsun halimden
Düş yakamdan, kurtulayım elinden
Bıktırdın Yusuf'u tatlı serinden
Feryada sığmadın, sus'a sığmadın