Hasret sarmış dört bir yana.
Yanıyorum ben o cana.
Eller gülüp eğlenirken,
Ayrılıklar kalmış bana.
Yeter gönlüm artık yeter.
Olmuşsun Kerem’den beter.
Ne acılar gördün geçti,
Elbet bir gün bu da geçer.
Özledim saçın telini.
Tutuversem bir elini,
Okşayıp koklamaz mıyım!
Gül kokulu o tenini.
Yeter gönlüm artık yeter.
Oldun sen Kerem’den beter.
Ne acılar gördün geçti,
Elbet bir gün bu da geçer.
Hasretin sineme çökmüş.
Tenim sanki çöle dönmüş.
Bir yanar dağın misali,
Küllenip alevi sönmüş.
Yeter gönlüm artık yeter.
Oldun sen Kerem’den beter.
Ne acılar gördün geçti,
Elbet bir gün bu da geçer.
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25 / 05 / 2008 (Moskova)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!