Etrafta sonbahardan kalmış
zamanın eskittiği
kuruyup dökülmüş hatıralar
bilmem kaç ömrün tükettiği,
kaç günün tükendiği kalbi kırık onca şişe
sayfalar dolusu denenmeyi bekleyen intihar çığlıkları
ve yokluğunda çürüyen
ruhuma fazla gelen
anlamsız yaşama çabalarını körükleyen
bir beden..
Bunca yalnızlık sığar mı bir ömre?
Yeter de artar bile!
Kapkara bir gecenin güneşi doğmak üzereyken penceremde;
aşk gebe, gözbebeklerine..
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!