Yeter bize Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Nasıl mantık öleni kirli diye yıkamak
Sözde temizlik diye anadan doğma soymak.
Ölen cennet ehliyse zaten orda yıkarlar
Cehennemlikse eğer ozaman da yakarlar.

Kimin haddi mevtanın boy abdestini almak
İstenen yıkamaksa en temiz kara toprak.
Yıllardır adet diye bir düzen tutturdular
Bir sürü safsatayı din diye yutturdular.

Hiç değilse ölünce bırakın kendisine
Abdest aldırmak nedir yabancı birisine.
Mademki şehitleri yıkamak gerekmiyor
Ne olur karışmayın kimsenin ölüsüne.

Yaşarken hiç birimiz asla özgür değiliz
Hiç değilse ölünce olsun vasiyetimiz.
Dökülsün bir kaç kova temiz su üstümüze
Kefene de gerek yok giysimiz yeter bize.

Toprak diyerek geçme hepimizin hamuru
Mikrobu bile kırar su katılmış çamuru.
Yağan kar ve yağmurun suyu süzülür bize
Kara toprak hiç doymaz yeter her birimize.

Türlü türlü ölüm var her ecel farklı bize
Kimi karada ölür kimi kurban denize.
En sonunda Azrail son verir ömrümüze
Mekanımız cennetse bir mezar yeter bize.