Yeter Beni Tükettiğin Şiiri - Emel Cengiz

Git!
Göremeyeceğim kadar uzaklara
Sorgulama beni, yargılama insafsızca
Almıyorum yarım yamalak sunduğun sevgini
İstemiyorum kirlettiğin bedenini
Yalanlarla dünyamı kararttın
Benimle başardın, kendinle sınıfta kaldın
Gözlerinde sadece sahte sevdalar yakaladım
İliklerime kadar özlemin işledi
Sen gelmedin!
Gelsen de bundan sonra, artık bir şey ifade etmezsin..
Bir bilsen ki ne tuzaklar hazırlıyorum
Tek tek kurgulayıp, ustaca oynuyorum
Sevda sevda yanarkenyüreğim
Ben deliyim, senin delinim
Gözlemlerimle arzularını yakaladım
Bilmem neden bu denli bocaladım..
Sen sardın gece gibi ruhumu
Kırdın, ufaladın sandın gururumu
Hangi kollarda olursan ol umurum mu?
Aşk paylaşmakla, ten okşanmakla özdeştir
Gir gönlüme demiştim ya, vazgeçtim demektir.
Kararlıyım bilmelisin, sen herşeyi tükettin
Derin uyku uyanışı bu, belki silkiniş
Git!
Göremeyeceğim kadar uzaklara, bitsin sessiz tükeniş..
Kahretsin!
Hedefler hep sensizliğe kitlenmiş..