Kaç zamana öfkelendim kaç kez yenildim bilmiyorum
Ellerimle sımsıkı tutuğum kaç benim olanı kaybettim bilmiyorum
Ey zalim yetmez mi aldıkların, yaktıkların, yıktıkların
Beni bende bırakın artık küllerim yeter bana…
Çatlamış dudaklarımdan dökülen son sözlerim
Bir beddua olsa bile öfkem beni bende kavurur
Bırak ve git asla dönme ne geleceğe nede geçmişime
Yeniden doğmak için küllerim yeter bana…
Asırları deviren umudum vardı asla tükenmezcesine
Kasırgalarım, boranlarım vardı dağları titreten
Şimdi bir virane eyledin de baykuşlar dahi türemez
Beni bende bırak yıkık duvarlarım yeter bana…
Ebutalha
06.03.2012
Kayıt Tarihi : 29.3.2012 11:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...İnsan bazen belli belirsiz zamanlarda öfkelenir ve bu öfkesini haykırmak ister.. Ancak atacağın taş ürküteceğin kuşa değmez ya...kapanırsın iç dünyana sessizce kopacak öfke fırtınalarını beklersin... ama kaybeden kim kazanan kim asla bilinmez...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!