Hak yolundan dönemem ben,
Dostlar gelir çatar bana.
Zalimlerden sinemem ben,
Günde bin taş atar bana.
Yobazların saf duruşu,
Bozar dünyada barışı.
Kalleşçe insan vuruşu,
Azrail’den beter bana.
Ben yiyemem insan eti,
Kanından içmem şerbeti,
Dost ile dost muhabbeti;
Buram buram tüter bana.
Cennet için dövünemem,
Hurim yoktur, övünemem…
Çokla yanlış savunamam,
Azla doğru yeter bana.
Yüksel’im dökme cevheri
Bundan ne anlar serseri.
Cahillikte yok benzeri,
Gelmiş akıl satar bana.
12.09.2001
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doğru olan şeylerde yetinmek... Yanlışın çokluğundan, doğrunun azlığı daha iyidir. Bağnaz düşünce insanlığın düşmanıdır. Doğruları düşünebilirsem yeter bana, diyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!