Yeter Aşk Git Artık Şiiri - Menekşe Gülay

Bu ayrılık, bu hüzün, hep bizi mi
Bulacak,
Sevgi tohumları dalbudak sarmışken,
Bedenimiz de,
Kökleri aşkımızı anlatırken,
Bu özlem neden biz de.
Söyle sevdiğim, bu kadar severken,
Bu hasret neden ikimiz de,
Aşkın kapısını ilk açtığımızdan beri,
Sevdik birbirimizi.
Ama özlemle, hasret sıraya girdi
Biz den ne istiyor ki,
Bizi kimse ayıramayacak sevdiğim,
Belli değil mi,
Bu aşk biter mi sevgi bırakır mı bizi şimdi,
Aşk esir etti ikimizi kendine,
Daha çok sevelim diye..
Biz de çok sevdik her günümüz de
Peki bu ayrılık niye,
Bu ayrılığı, biz tutsak edelim en iyisi kafese,
Dokunmasın bize,sevdamıza,
Yaşayalım sevgimizle,
Sen den ayrıyken gözlerimin yaşı durmuyor
Irmak gibi,
Kardan adam gibi eriyorum ateşinle,
Her gecem de inan ki,
Bana değen tenini özlüyorum
Sevgim daha körükleniyor şimdi.
Erişilmez dağlar gibi,
Yalnızlık sarıyor bedenimi,
Ey aşk, bir yara açtın kalbimiz de,
Yaşıyorsun bizimle,
Biz mi çağırdık seni,
Misafir mi ettik yüreğimiz de,
Ruhumuzu satın aldın
Yetmedi mi...bir de özlemle..
Arap saçına döndü aşkımız,
Mahvolduk sevgimiz,
Leyla ve Mecnunun yerine,
Bizi ekledin bulunduğumuz tarihe.
Aşkta ki coşku, hep bizim içimizde
Hep bizimle,
Görmeden duramaz olduk
Bu melânkoliyle,ikimiz de,
Yeter aşk git artık biz den,
Kavuşamayacağız yoksa birbirimize.