Yeter artık diye Şiiri - Askeri Yılmaz

Usulca süzülen bir gölge
Sessiz sakin sanki bir hayalet
Sarı güle sevdalı ayrılmayı istemez
Ama sarı gül ayrılıktır bunu bilmez

Hisseder gelişini kaderden ayrılır o an
Gitti mi döner sarılır her zaman
Nefreti sevgisi çatışır yüreği duman
Utansın hayat yok derdine derman

Aklını isler ve sisler sarmış
Kendini kaptırmış sarı gül güzelliğine kanmış
Yürek artık sevmekten usanmış
Yeter artık diye haykırı verir

Sevdiğine sarı gülü vermekten çekinirken
Bilmeden sarı güle sevdalanmış
Umutsuzluğu yalnızlığa meydan okuyunca
Yeter artık diye sarı gülü toprağa verir