Yeter Artık Dînîme de Saldırttın1

Yetmiyor mu uyuduğun? demiştim,
Haykırmazsın;, duymadın mı? de hele
Dün; mücevher altın kaplı gümüştüm
Bu gün DÜR’den saymadın mı? de hele

İkinci kez feth edile İstanbul
Derken eksik söylemişim şunu bil
Bu fethi mübine vatanım dâhil
Küfre çukur oymadın mı? de hele

Güyâ Türkün meclisinde oldurdun
Milli-Dînî düşmanları doldurdun
Karı-koca bağlarını soldurdun
Düşmanlara uymadın mı? de hele

Cu. Ha. Pa’ yla Pa. Ka. Ka’ yı koydurdun
Memleketin temelini oydurdun
Diyânete; küfürleri saydırdın
Dahâ hâlâ aymadın mı? de hele

Bin dokuzyüz otuz dörtte islâmı
Çarmıha gerince insan düşmanı
Elli de çarmıhı kıran sultanı
On yıl sonra baymadın mı? de hele

Tam İkibinyirmi iki yıl şimdi
Diyaneti kaldırıyor zül şimdi
Artini! taç edeceksin bil şimdi
Fosilliğin yaymadın mı? de hele

Yedirmiştin Abdülâziz Sultanı
Sonra Abdülhamid sultanın hanî
Menderesi, Özalı, Erbakanı
Yedirmeğe doymadın mı? de hele

Binbeşyüz senelik uyduğun plân
İl’imi, İlçe’mi ettirip talan
Milli dîni mukaddesâtım olan
Mefâhire kıymadın mı? de hele

Yalanlarla; aklı alarak bizden
Türk kimliği verip yonanı tezden
Mümbit EGE bölgesine denizden
Çıkarıp da koymadın mı? de hele

Şu Biçâre İSLÂMİ’yi çıldırttın
Yeter artık; dînîme de saldırttın
Vatanımı dönmelere böldürttün
Cehenneme kaymadın mı? de hele